برخی هم نگرانند که دوران پس از توافق زمینه را برای جولان کشورهای غربی در کشور فراهم آورد و کسانیکه تا دیروز در صدد نابودی انقلاب بودند با باز شدن درها به رویشان وارد مراکز حساس کشور شده و با حضور در این مراکز به جاسوسی و تخریب بپردازند و آنچه را تا دیروز نتوانستند انجام دهند حالا از نزدیک عملی نمایند.

عده ای در آرزوی رابطه با غرب و برخورداری از کالاهای لوکس و گران قیمت اشرافی هستند تا با استفاده از سبک غربی دارایی خود را به رخ ملت بکشند و برخی نگران خروج سرمایه کشور برای تامین کالاهای غیر ضرور و ورود فرهنگ سرمایه داری و غربی به کشورند.

کشورهای غربی هم در تدارک ارسال کالاهای خود به کشور و قبضه بازار بزرگ و سود بخش ایران هستند و این روزها نمایندگان کشورهای اروپایی گروه گروه در این مسیر تردد می کنند. حتی آمریکا هم به تکاپو افتاده تا کلاهی ازین نمد برای خود دست و پا کند و کمپانی مک دونالد که بزرگترین و گسترده ترین اغذیه فروشی است درصدد ورود به ایران و راه اندازی نمایندگی مک دونالد در شهرهای ایران است.

شاید برخی بر این باور باشند که ورود غرب سرمایه داری به ایران موجب رونق اقتصاد ایران خواهد شد؛ اما سابقه نظام سرمایه داری نشان می دهد که آنها در کشورهای دیگر به دنبال دو مزیت هستند یکی معادن و منابع اولیه برای تامین مواد اولیه کارخانجات خود و دوم  بازاری برای فروش کالاهایی که روی دستشان مانده و البته نتیجه ی آن افزایش سرمایه در کشورهای غربی و خروج ثروت کشور ثالث خواهد بود.

بنابراین این کشورهای غربی هرگز حاضر نیستند به کشورهای دیگر در زمینه تولید کمک کنند تا رقیبی برای خود بتراشند و اگر هم در جایی برای تولید سرمایه گذاری کنند باید سیاست کشور ثالث در راستای سیاست آنها باشد و سرمایه گذاری در این کشورها منافع آنها را تضمین کند.

حال با توجه به اینکه کشور ایران داعیه پرچم داری مبارزه با استعمار و استکبار را داشته و درصدد دستیابی به استقلال واقعی است آیا کشورهای غربی حاضرند در زمینه رشد اقتصادی این کشور را کمک کنند؟

کشورهایی که تا ساعتی قبل از توافق درصدد بودند تا هرچه بتوانند دانش هسته ای ایران را ناکارآمدتر سازند و رئیس جمهور آمریکا گفته بود اگر می توانست تمام پیچ و مهره های هسته ای ایران را باز می کرد، آیا این کشورها می توانند قابل اعتماد باشند و ورود آنها به منزله رونق اقتصادی ایران می باشد؟

اگر این کشورها واقعا قصد کمک به اقتصاد ایران را داشتند چرا از ابتدای انقلاب اسلامی ایران تا به حال هر سال بخشی به تحریم ایران افزودند؟! و چرا با اینکه طی 12 سال بهانه جویی و کارشکنی در مورد انرژی هسته ای ایران با وجودی که یک مورد تخلف مشاهده نکردند نتوانستند پیشرفت های هسته ای ایران را تحمل کنند و بخش هایی از این دانش ضروری روز را تعلیق یا به تعطیلی کشاندند.

توسعه اقتصادی برای کشور امری ضروری است و رابطه با کشورها و مبادلات تجاری و اقتصادی بسیار با اهمیت است اما اعتماد به کشورهای متخاصم که از اول انقلاب با هر نوع پیشرفت و ملت مقابله کرده اند اشتباه است.

باید اولویت رابطه ایران با کشورهایی باشد که در شرایط بحران و تحریم ها در حد توان به ایران کمک کرده اند. باید سفارش مقام معظم رهبری در خصوص تشکیل شبکه اقتصادی در منطقه آسیای جنوب غربی عملی شود.

باید تلاش شود تا با پیمان های منطقه ای، ملت های منطقه از تجارب یکدیگر استفاده نموده و از خروج سرمایه کشورهای منطقه جلوگیری کنند.

باید سفارشات مقام معظم رهبری در خصوص اقتصاد مقاومتی عملیاتی شود و با تلاش و ایستادگی و مدیریت جهادی چرخ های تولید کشور فعال شود.

باید توصیه های مقام معظم رهبری در خصوص پرهیز از اسراف در همه زمینه ها عملیاتی شود تا با بهره وری صحیح انرژی کشور در جهت درست مصرف شود.

ملت ایران از اول انقلاب تا به حال از مسئولین حمایت کرده اند و سطح توقع خود را کم کرده و از حق فردی خود گذشته اند تا حقوق ملی محقق شود و دشمنان نتوانند سوء استفاده کنند. چنین ملتی حق دارندبه مسئولین کشور خود توصیه کنند که طرح دوستی با دشمنان برقرار نکنند و در پشت چراغ سبز آنها دام های فریب را نیز ببینند و به دولت هایی که می خواهند استقلال ملت را از بین ببرند اعتماد نکنند و با توکل به خدا و مدیریت انقلابی و استفاده درست از سرمایه ملی و نیروهای مردمی کشور را در مسیر پیشرفت و آزادی واقعی حرکت دهند.