توان متفاوت افراد ، موقعیعت های شغلی، نوع مشاغل، مکان های سکونت افراد و برخی شرایط دیگر که در زمینه های کار و شغل وجود دارد باعث می شود که در یک بازه زمانی برخی از افراد نسبت به سایر افراد جامعه درآمد بیشتری کسب کنند. همچنین برخی شرایط طبیعی در تغییرات ثروت افراد موثر بوده و موجب کاهش یا افزایش ثروت افراد می شود .

مجموعه شرایطی که ذکر شد و برخی زمینه های دیگر موجب تفاوت در سرمایه و ثروت افراد یک جامعه می شود که در صورت اجرای عدالت اجتماعی و رعایت دستورات اسلام  این تفاوت ثروت موجب فاصله طبقاتی عمیق بین مردم نخواهد شد .

اسلام نه شیوه نظام کمونیستی را در مورد ثروت وسرمایه مردم که حق مشروع مالکیت افراد را از آنان سلب می نماید می پذیرد که البته این شیوه  فقط در تئوری مطرح شده و در عمل شکست خورده و تئوری های مارکسیستی حتی در جوامع کمونیستی هم جواب نداده و فاصله طبقاتی در جوامع مذکور کمتر از جوامع غرب سرمایه داری نیست و نه با نظام سرمایه داری که موجب شکاف عمیق طبقاتی و رشد فردگرایی در جامعه می شود، موافق است.

اسلام دارای الگویی از اقتصاد است که در صورت مدیریت صحیح و نظارت دقیق مسئولین کشور از یک سو و عمل به دستورات و توصیه های اسلام توسط صاحبان سرمایه از سوی دیگر توازن ثروت در جامعه حفظ شده و از شکاف طبقاتی جلوگیری می کند.

از نظر اسلام ثروت نیز مانند سایر نعمت های خداوند، موهبتی ست که به افراد عطا می شود و ثروتمندان به شکرانه این موهبت الهی وظیفه دارند از ضعیفان جامعه حمایت کنند.

پیامبر گرامی اسلام ثروتمندان را از فخرفروشی نسبت به سایر افراد و تکبر بر حذر داشته و در مواقعی که موردی را مشاهده می کردند تذکر می دادند و این تذکرات پیامبر عظیم الشان باعث می شد که ثروت به یک ارزش در جامعه تبدیل نشود بلکه یک نعمتی تلقی شود که تکالیفی را هم به دنبال دارد.

حضرت علی (ع) وظیفه ثروتمندان و مستمندان جامعه را چنین تعیین فرمودند:چه نیکوست فروتنی توانگران برابر مستمندان،برای به دست آوردن پاداش الهی و نیکوتر از آن خویشتنداری مستمندان برابر توانگران برای توکل به خداوند است.(حکمت 406نهج البلاغه)

حضرت علی(ع) خود الگوی حقیقی و کامل سخاوت و بخشش به مستمندان است که کیسه های آرد و گندم را شبانه به درب خانه های مردم می برد تا ضمن رفع نیاز آنان کرامت انسانی افراد هم حفظ شود.

در جوامع سرمایه داری به ثروت اصالت داده شده و سرمایه یک ارزش محسوب می شود. بنا به گفته اندیشمندان غرب در نظام های سرمایه داری غرب به خصوص آمریکا ثروت هدف محسوب می شود و مهم این نیست که ثروت با چه وسیله ای و از چه راهی به دست می آید بلکه مهم ثروتمند شدن است.

از خصلت های دیگر نظام سرمایه داری، فرد گرایی و عدم توجه به مسئولیت اجتماعی است. در چنین نظامی هر فرد مسئول زندگی خویش است و سرمایه دار وظیفه ای در برابر مستمندان احساس نمی کند.

در جوامع غربی دانشمندان و متفکرانی وجود دارند که مخالف نظام سرمایه داری هستند و خصلت های این نظام را عامل بیشتر شدن فاصله طبقاتی و فشار بر مستمندان جامعه می دانند لکن به دلیل گسترش نظام سرمایه داری در تمام بخش های جوامع غربی این دانشمندان هم کاری از پیش نبرده اند.

ورود خودروهای گران قیمت و کالاهای لوکس به همراه فرهنگ غرب ، خصلت های نظام سرمایه داری را به بخش هایی از کشور ما هم وارد کرده و ارزشهای دینی و انقلابی را در بین این افراد کمرنگ نموده است.

با توجه به اینکه کشور ما کشوری اسلامی است و مردم ما بحمدالله محب اهل بیت و پیرو امیرمومنان حضرت علی (ع) هستند، شایسته است ثروتمندان جامعه با عمل به دستورات اسلام و با درس آموزی از مکتب علی (ع) سرمایه خود را نعمتی از جانب خدا بدانند و آن را در مسیر صحیح قرار دهند و بدانند ثروت در اسلام ارزش نیست که خوشبختی واقعی بیاورد و سرمایه هدف نیست بلکه وسیله ایست که در صورت استفاده و مصرف صحیح صاحب سرمایه را خوشبخت می نماید و در صورت مصرف نادرست دارنده آن در مقابل جامعه و خداوند متعال پاسخگوست.

مدیران جامعه اسلامی نیز وظیفه دارند ساز وکارهای لازم برای توزیع مناسب ثروت در جامعه را فراهم نمایند تا ضمن جلوگیری از ایجاد شکاف طبقاتی همه مردم بتوانند از ثروت منابع جامعه برخوردار شوند. البته موفقیت مدیران و مسئولین در این است که زندگی آنان در حد افراد معمولی جامعه باشد تا خود الگویی عملی برای سایر افراد گردیده و تصمیمات و توصیه های آنان در بخش های مختلف اثر گذار باشد.